Ганцаардлын жимээр

Нарны тойрогт өөрөөрөө эргэх дэлхий

Нэр хийгээд биеэнд оноогдсон

Би амьд зүүд

Удаан, гунигтай, бороо шиг энэ амьдралд

Цувгүй жиндэж навчсын дунд алхахдаа

Уйтгарлах л ер бусын хуучин бэлэг болохыг

Өөр дотроосоо олж бороо дунд угаана

Цувааны сүүлч шиг намар оройн бороо

Сэтгэлд буцах шувууд норно

Навчсын судлаас гэрэлтэх нойтон шүлэгсийг

Олж унших гэж

Тэгээд мөнх бусыг, хоосныг

Навчин дороос олох л гэж явахдаа

Амьсгалаа хартлаа даарна

Тэгэвч тэр бороо хэн нэгнийг ялгахгүй

Би бороог мэдэрнэ

Хатуу үнэн хийгээд, бас л хоосныг

Би өөрөөсөө олчихвол

Бороонд жиндэхээ мэдрэхээ болино

Ай уйлах минь халуун сүү шиг

Би дэврээд, ширгээд гагцхүү

Илч гэрлээ исэх өвс шиг

Гандах өвс шиг

Намар оройн бороо шиг

Би өөр шигээ

Би намар шиг

Ганцаардлын жимээр

Хоосныг намар оройн борооноос, борооноор сурагчланам ...