Ухаантай нүд хаа нэг

Нөхцөлдөн үүссэн минь
Ямархан цэцгийн үр бол
Наранд илбүүлж ургахдаа
Хэрхэн өнгө олох бол
Юуны тулд гэвч
Цэцэгс ургадаг юм бол
Юуны тулд цэцэгс эвцэж
Үр үлдээдэг юм бол

Ухаантай нүд хаа нэг
Гунигтай хэсүүчлэх цагаар
Улирал, цагийн аяс салхинаас
Цөвийн амьсгал үнэртэж
Аалийн уяхан, зангийн зөөлөн
Шавхайд туссан сарны ард
Үзэгдэхгүй нуугдахад
Сайхан царайд энгэсэг үзэгдэхээс
Инээмсэглэл үзэгдэхгүйд
Үзэгдэл, ахуй бүхний
Сүүдэрт нуруу л сүүтгэнэж
Үнэндээ хүний орчлонд
Үл мэдэг эрт ирээд явахгүй гэх
Үүл шиг бодол толгойд нүүхэд
Үгүйдээ ялгаагүй гэх салхи
Үүлсийн бодлыг хөөгөөд одохдоо
Хүмүүн гэгч инээдэг ч
Мах зулгаах ясан шүдтэй
Хүмүүн гэх хайрладаг ч
Өс өвөрлөх өчүүхэн дотортой
Өдөр шиг бас шөнө шиг гэж
Үгэлсээр одлоо
Үнэн л бололтой
Өөрийнхөө тухай бодож үзтэл минь