Магад хэмээх гэнэнийг түшин

Үүлс навчлан гүн цэнхрээс дэлгэрээд
Лавай галбиржин гүйгүүл хөлөглөн одно
Нарны туяасын нарийнхан шилбэ
Цонхон шилнээ буцаж
Намаглаг ой мэт эхүүн хотын
Униар дунд хугарч эзгүйднэ

*******************

Нулимстайгаа шивнэсэн мөрүүд
Шивээс мэт, зүрхнээ хэн нэгний
Шөнийн будангуйд сэрээд
Зүүдэн дундаас төөрүүлж одлоо
Нэгэнт өнгөрсөн мөч
Инээмсэглэн тэврэхгүйг
Гүн ухаарахгүй
Магад хэмээх гэнэннийг түшин
Утгачлан харуулдна